به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ نگار؛  حکایت بیمارستان المعمدانی از زبان سخنگوی امداد و نجات منطقه، یک روضه دردناک کوتاه است: دیگر زخمی نداریم، همه راحت شدند … .

امروز بُغض غزّه، دنیا را در نوردیده است و وجدان‌های بیدار، دادگاهی بین‌المللی را به انتظار نشسته‌اند.

آنچه امروز در غزه می‌گذرد، غیرت جهانیان را به تکاپو انداخته و البته غرّش غزّه نیز، غرور عدالت طلبان را به غلیان رسانده است.

و همه این ها، سبب شده تا سیل عظیمی از مردم ایران و جهان، آمادگی خود را برای اعزام به غزّه و حضور در کنار برادران، خواهران و کودکان مقاومت فلسطین اعلام کنند.

نباید فراموش کرد که مسئله فلسطین، مسئله نخست دنیای اسلام است و از این رو، بر مسلمانان است که همواره در کنار مردم فلسطین باشند؛ چراکه فلسطین به عنوان یک کشور اسلامی، سالیان متمادی است که توسط صهیونیست های غاصب اشغال شده و مردم فلسطین همواره مشغول مبارزه برای بازپس گیری خاک خود بوده اند.

امروز کار به جایی رسیده که دشمنان بشریت، آب را به روی انسان های بی پناه می بندند؛ مانع از رسیدن کمک های بشردوستانه به مناطق تحت اشغال می شوند و حتی در کمال ددمَنشی، بیمارستان ها را هدف قرار می دهند.

تردیدی نیست که حتی گوشه ای از زخم کاری امروز غزه را نمی توان در قالب واژگان گنجاند؛ شاید برخی تصاویر بتوانند بخشی از این مظلومیت عظیم و عمیق را در چشم ها بنشانند؛ از تصویر غریو پدری که با نعش دختر شهید خود در میان خرابه هاست تا تصویر به ظاهر آرام پدری دیگر که پسر شهیدش را در آغوش دارد.

امروز غزه، همه وجدان ها را به هوشیاری دعوت کرده است؛ باشد که با یک همدردی و همراهی بین المللی، بتوان این درد فراق را به رایحه وصال رساند.

و اما حرف اول و آخر این امتحان الهی را، رهبر و مقتدای حکیممان زد:

«بدانند اگر این جنایت ادامه پیدا کند، مسلمانان و نیروهای مقاومت بی تاب می شوند و دیگر کسی نمی تواند جلوی آن ها را بگیرد.»

و سیعلم الّذین ظلموا اَیّ مُنقلَب یَنقلِبون.

حسن شیخ حائری